ER WAS EENS …..(Een kort verhaaltje voor ouders)

Er was eens een arm, klein dorpje, met een klein schooltje en een paar boerderijen.
Op een dag kwam de koning op bezoek en vertelde dat hij een baby omgewisseld had met zijn eigen kind.
De mensen vreesden dat hij terug zou komen en hen zou straffen als hij teleurgesteld zou zijn in wat hij zou aantreffen.
De kinderen van het dorp groeiden op en kregen hun eigen kinderen. Iedereen werkte hard en was opgewekt en positief gestemd.

Decennia gingen voorbij en op een goede dag kwam de stokoude koning terug en trof een welvarende stad aan, met bibliotheken, scholen, een universiteit zelfs. En iedereen was er heel gelukkig.
Niemand wist zich het vorige bezoek van de koning nog te herinneren. Behalve een oude vrouw op haar sterfbed. Zij smeekte de koning te komen.
“Mijn dochter is de prinses, toch?” vroeg ze hoopvol, met haar laatste adem.
De koning vertelde haar dat alle kinderen prinsen en prinsessen zijn…..

Herinnering van Frederieke Saeijs, oud-leerlinge en nu veel gevraagd concertvioliste

Graag wil ik iets zeggen over de vioollessen op de Suzukimanier van juffie Stieneke, mijn eerste lerares. Ik had er 5 jaar les; zij bereidde me voor op het toelatingsexamen voor de Jong Talent klas op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag…
Ik ken niemand anders die kinderen muzikaal zo aanspreekt als zij. 

Zo weet ik nog heel goed hoe we elk jaar met z’n allen naar Scheveningen gingen om op de boulevard te spelen onder haar leiding om geld voor een ijsje te verdienen. We moesten haar allemaal nadoen, dus terwijl we met z’n allen ‘Altijd is kortjakje ziek’ speelden, gingen we op de grond zitten, op de grond liggen, springen, rondjes draaien, hinkelen of in een kring lopen terwijl we aan het spelen waren. Niets was te gek! Zelfs speelden we met zijn tweeën op 1 viool met 1 strijkstok, alles kon!
lees meer van Frederieke met werkende link