Om de twee jaar organiseert de Suzuki vereniging voor Zuid-Azië een grote workshop voor viool-, cello- en pianoleerlingen met 500 kinderen in een van de aangesloten landen China, Hongkong, Singapore, Maleisië, Thailand, Korea, Filippijnen, Indonesie, waar ook veel Australiërs komen. Dit jaar kwamen ze uit 17 landen, zelfs uit Estland!
Dit jaar was de eer ( wat een voorbereidingen…!) aan Indoniesie. Ik wist dat men heel graag Gypsy muziek op het programma wilde zetten, alleen paste dat niet in het budget. Dus toog jullie juf als vrijwilligster naar Bali en maakte zodoende toch de hele workshop mee, die ze vorig jaar in Davos al hielp mee vorm geven.
Alle vioolkinderen hadden dagelijks een grote groepsles van 90 minuten op de stukken voor het slotconcert en per boek in een kleinere groep 90 minuten les van twee elkaar afwisselende leraren PLUS 2 uur orkest.
Aan de kinderen die nog geen noten konden lezen gaf jullie juffie Stieneke ritme met de Music Mind Games kaarten – je weet wel: Blue, Jello, Pineapple, Huckleberry – en noten lezen met dropjes ( ook iedereen bekend, toch?). Nou- die dropjes vonden ze helemaaaaaal niet lekker… gelukkig had ik ook Smarties bij me…
Maar de dropveters van aardbeien vielen beter in de smaak!
’s Avonds waren er prachtige concerten: van een jonge popster-achtige Indonesiër Iskandar Widjaja (onthoud de naam en klik op de links) die onmiddellijk op mijn lijstje favoriete Violisten die mij ontroeren van nul tot een gedeelde 2e plaats steeg: naast Janine Jansen, en onder mijn nummers 1: Joshua Bell en “mijn eigen” Frederieke Saeys en Emmy Storms…..
OP het slot concert speelden de “babies” met een paar grotere kinderen de Spaanse dans en Armeneasca, want dat hadden ze ook nog geleerd!
Recente reacties