Mij werd gevraagd me te doen aan de wereldreis door eigen stad, waar mensen ook naar een moskee kunnen.  Tussen half 1 en half 3 druppelden steeds clubjes –  grotendeels 65 plussers –  binnen.

” Doet u mee?” Ik legde kort iets uit over de viool en verschil met een gitaar. De namen van de snaren moest iedereen onthouden.

En dan begonnen we. Zelden zag ik  – echt iedere keer  – ZOVEEL vreugde bij de volwassenen. Misschien moet ik als I ook met pensioen ga dan alle bejaarde huizen af met dit 20 minuten durende evenementje?